Πληγωμένοι κι οι δυο απ’ του κόσμου την οργή
μαύρες ώρες περνάμε σ’ αυτήν την ζωή,
δεν μας θέλει κανείς λες και κάναμε κακό
επειδή με λατρεύεις κι εγώ σ’ αγαπώ,
δεν μας θέλει κανείς.
Σαν τ’ άγρια θηρία με μίσος μας κοιτούν
μας κλέβουν την χαρά μας και λύπη μας κερνούν.
Μα ό,τι και να κάνουν αγάπη μου χρυσή
στιγμή να μας χωρίσει κανένας δεν μπορεί,
κανένας δεν μπορεί.
Πληγωμένοι κι οι δυο απ’ του κόσμου την οργή
μαύρες ώρες περνάμε σ’ αυτήν την ζωή,
δεν μας θέλει κανείς λες και κάναμε κακό
επειδή με λατρεύεις κι εγώ σ’ αγαπώ,
δεν μας θέλει κανείς.
Το θάρρος σου μη χάνεις αγάπη μου γλυκιά
σ’ αυτούς που αγαπάνε κατάρα δε χωρά
κι αυτοί που δε μας θέλουν και τόσο μας μισούν
θα έρθει κάποια μέρα συγγνώμη να μας πουν,
συγγνώμη να μας πουν.
Πληγωμένοι κι οι δυο απ’ του κόσμου την οργή
μαύρες ώρες περνάμε σ’ αυτήν την ζωή,
δεν μας θέλει κανείς λες και κάναμε κακό
επειδή με λατρεύεις κι εγώ σ’ αγαπώ,
δεν μας θέλει κανείς.
