Ποια ζωή μου ξέχασα, που την πέταξα
θέλω να ξέρω
Σε ποιο ψέμα μπλέχτηκα κι αγριεύτηκα
θα θυμηθώ
Στρίβω το τιμόνι μου, κι είμαι μόνη μου
και ψάχνω την άκρη
Μέσα στο ποτήρι μου, στ’ ακρωτήρι μου
αχ θα θυμηθώ
Κάποτε ανασαίναμε, στ’ άστρα μέναμε
εδώ γερνάμε
Πρώτους κι’ αν μας θέλουνε, παζαρεύουνε
μην τους ακούς
Όσοι έρχονται δεύτεροι, είναι ελεύθεροι
και ψάχνουν την άκρη
Πάλι στο ποτήρι μου, στ’ ακρωτήρι μου
αχ, θα θυμηθώ
Κάποτε γελούσαμε και μπορούσαμε
χωρίς δοκάρια
Ποιος μας υποχρέωσε, ποιος μας χρέωσε
θα θυμηθώ
Ψάχνω την αλήθεια μου, μες στα στήθια μου
στις πέτρες στην άμμο
Στων παιδιών τα σώματα, μες στ’ αρώματα
αχ θα θυμηθώ
