Μοίρα κακή κι αντιδίκη
τυραννισμένη μοίρα
ποια πάθη από τον έρωντα
ποιες προίκες δεν επήρα;
Στη δούλεψη και στους καημούς
μικρή περίσσα εμπήκα
τσ`αγάπης κι όλα τα κακά
κι οι παιδωμές μ`εβρήκα.
Μόνια μου με τον έρωντα
καθ`ώραν επολέμου
και κιαθενός τα πάθη μου
δεν έδειχνα ποτέ μου.
Μα κείνος μάστορας καλός
γιατί ήτο του πολέμου
μέρα και νύχτα δυνατό
πόλεμον έδιδέ μου.
Χίλιες ζουγράφιζε χαρές
μέσα στο λογισμό μου
και χίλιες έδειχνε ομορφιές
πάντα των ομαθιών μου.
Τόσον απού με νίκησε
και δούλη απόμεινά του
και τση καημένης μου καρδιάς
την εξουσιά έδωκά του.
