Ίσως να με θυμάσαι
για εμένα κάπου να μιλάς,
ίσως πάλι φοβάσαι
κι ότι αγαπάς το πολεμάς.
Αχ και να ήξερα τι θες
που τριγυρνάς τις Κυριακές
τι περιμένεις, τι ζητάς
και πως περνάς.
Ποιον τιμωρείς δεν ξέρω
υποφέρω που δεν είσαι εδώ
ο χρόνος είναι αγκάθι
μα υπάρχει κάτι δυνατό.
Ποιον τιμωρείς αλήθεια
μια συνήθεια σου ‘γινε και αυτό
να τιμωρείς τον ίδιο σου
τον εαυτό.
Ίσως δεν με κοιτάζεις
ξέρω όμως πάντα πως κοιτάς,
ίσως δρόμους αλλάζεις
μα εμένα μόνο θα ζητάς.
Αχ και να ήξερα τι θες
που τριγυρνάς τις Κυριακές
τι περιμένεις, τι ζητάς
και πως περνάς.
Ποιον τιμωρείς δεν ξέρω
υποφέρω που δεν είσαι εδώ
ο χρόνος είναι αγκάθι
μα υπάρχει κάτι δυνατό.
Ποιον τιμωρείς αλήθεια
μια συνήθεια σου ‘γινε και αυτό
να τιμωρείς τον ίδιο σου
τον εαυτό.
