Ποιος σφράγισε με πίκρα τα χειλάκια σου,
ποιος πνίγει τη χαρά σου ψάχνω να `βρω,
ποιος πότισε φαρμάκι την καρδούλα σου
κι είναι το δάκρυ σου πικρό και μαύρο,
ποιος πότισε φαρμάκι την καρδούλα σου
κι είναι το δάκρυ σου πικρό και μαύρο.
Ποιος σε παιδεύει μάτια μου,
ποιος σε πικραίνει πάλι,
να γίνει η αγάπη μου σπαθί
και να του πάρει το κεφάλι.
Ποιος κάρφωσε μαχαίρι στη ζωούλα σου
κι έσκυψαν τα ματάκια σου στο χώμα,
ποιος σου `βαλε το “αχ” μες στην ανάσα σου
κι είναι το σάλιο σου πικρό στο στόμα,
ποιος σου `βαλε το “αχ” μες στην ανάσα σου
κι είναι το σάλιο σου πικρό στο στόμα.
Ποιος σε παιδεύει μάτια μου,
ποιος σε πικραίνει πάλι,
να γίνει η αγάπη μου σπαθί
και να του πάρει το κεφάλι.
