Μέσα σε μια νύχτα τη ζωή μου είδα
να περνά μπροστά, να χάνεται,
μέσα σε μια ώρα πέρασε σαν μπόρα
και συντρίμμια πίσω άφησε.
Ποιος, εγώ να πονάω, να σε παρακαλάω,
ποιος, εγώ να ζητάω λίγη σου στοργή,
ποιος, εγώ να δακρύζω, σαν κλαρί να λυγίζω,
ποιος, εγώ να τα πίνω για να ξεχαστώ,
ποιος, εγώ.
Το ‘χες πει μια μέρα πως θα σ’ αγαπήσω,
γέλασα και είπα “τι μου λες;”,
μου το είχες τάξει, στοίχημα είχες βάλει
να σε θέλω και να μη με θες.
Ποιος, εγώ να πονάω, να σε παρακαλάω,
ποιος, εγώ να ζητάω λίγη σου στοργή,
ποιος, εγώ να δακρύζω, σαν κλαρί να λυγίζω,
ποιος, εγώ να τα πίνω για να ξεχαστώ,
ποιος, εγώ.
