Παράδεισος και κόλασις,
φίλοι μου, δεν υπάρχει,
η φτώχεια είναι κόλαση,
παράδεισο ποιος θα ‘χει.
Ποιος πέθανε και γύρισε
στους ζωντανούς και είπε,
παράδεισο και κόλαση,
πως, μες στο χώμα, βρήκε.
Η φτώχεια είναι κόλαση,
αυτό το ξέρουμ’ όλοι,
πως ο σωστός παράδεισος
είναι το πορτοφόλι.
Ποιος πέθανε και γύρισε
στους ζωντανούς και είπε,
παράδεισο και κόλαση,
πως, μες στο χώμα, βρήκε.
Μα ‘μείς που μες στην κόλαση,
μέρα και νύχτα ζούμε
και λίγοι, τον παράδεισο,
χαίρονται και γλεντούνε.
Ποιος πέθανε και γύρισε
στους ζωντανούς και είπε,
παράδεισο και κόλαση,
πως, μες στο χώμα, βρήκε.
