Έπεσε η πολιτεία στου δειλινού τη χρυσή ματιά,
θάλασσα μες στ’ ασήμι και τα πουλιά μέσα στη φωλιά,
δρόμοι με τους διαβάτες γυρνούν αντάμα όλο ζωή,
φώτα στ’ αστέρια, φώτα στα σπίτια, ακούγεται η φωνή.
Πόλη του δειλινού, λιτανεία Άγίων και Θεών,
πόλη του δειλινού, λιτανεία απέραντη ουρανών.
Μείναν τ’ αστέρια, σβήσαν τα φώτα, σώπασαν τα παιδιά,
όμορφο το κορίτσι, δεν κλείνει μάτι μες στη νυχτιά,
θα `ρθει η αυγή κι ο ήλιος θα φτάσει πάλι το δειλινό,
δρόμοι, διαβάτες, φώτα, κορίτσια ρόδινα στο γιαλό.
Πόλη του δειλινού, λιτανεία Άγιων και Θεών,
πόλη του δειλινού, λιτανεία απέραντη ουρανών.
