Πολλά τα πάθη μου, πολλές κι οι αμαρτίες
κι οι δικαστές μου, στη ζωή, είναι πολλοί,
όλοι τους, μ’ έχουνε, πολύ βαρειά, δικάσει
με τιμωρία, καταφρόνια και ντροπή.
Στης αμαρτίας τον δρόμο κι αν βρέθηκα,
εσένα έχω καημό μοναδικό,
εσένα μόνο ζητάω που δεν άφησες
να παίρνω ένα σου φιλί προδοτικό.
Πολλά τα πάθη μου, πολλές κι οι αμαρτίες,
για τη δική σου αμαρτία τι να πω,
δε θα υπάρξει δικαστής να σε δικάσει,
ούτε κι εγώ, γιατί ακόμα σ’ αγαπώ.
Στης αμαρτίας τον δρόμο κι αν βρέθηκα,
εσένα έχω καημό μοναδικό,
εσένα μόνο ζητάω που δεν άφησες
να παίρνω ένα σου φιλί προδοτικό.
Πολλά τα πάθη μου, πολλές κι οι αμαρτίες,
για τη δική σου αμαρτία τι να πω.
