Πόνος βαρύς μες στην καρδιά
του χωρισμού η ώρα.
Τα λόγια της σαν μαχαιριά
πληγή μ’ ανοίξαν τώρα.
Τρέχει το αίμα σαν νερό
στους στίχους μου τα βάθη,
κι ο θάνατος που καρτερώ
αργεί πολύ για να `ρθει.
Χάρε αν είναι μπορετό
ας σβήσω αυτή την ώρα,
αφού εκείνη π’ αγαπώ
αλλού ανήκει τώρα.
Τρέχει το αίμα σαν νερό
στους στίχους μου τα βάθη,
κι ο θάνατος που καρτερώ
αργεί πολύ για να `ρθει.