Πόσο σ’ αγαπώ
στην άπλα του καλοκαιριού
πόσο σ’ αγαπώ
στις γειτονιές του φεγγαριού
πόσο σ’ αγαπώ
τις νύχτες που φεγγοβολάς
μέσα στο αίμα μου κυλάς
και με φιλάς.
Πόσο σ’ αγαπώ
γι’ αυτό το γέλιο ποταμό
πόσο σ’ αγαπώ
για τη σιωπή και τον καημό
πόσο σ’ αγαπώ
τις νύχτες που φεγγοβολάς
μέσα στο αίμα μου κυλάς
και με φιλάς.
Πόσο σ’ αγαπώ
γι’ αυτά τα μάτια τα ζεστά
πόσο σ’ αγαπώ
στα οδοφράγματα μπροστά
πόσο σ’ αγαπώ
τις νύχτες που φεγγοβολάς
μέσα στο αίμα μου κυλάς
και με φιλάς.
