Αυτή τη μοναξιά
δεν την αντέχω πια,
κλείνει η καρδιά μου
λείπεις χαρά μου κι είν’ όλα ψεύτικα.
Αγάπη μου γλυκιά, γύρνα κοντά μου
ποτάμια γίνανε τα δάκρυα μου.
Ποτάμια γίνανε τα δάκρυα μου
και πνίγουνε τη δόλια μου καρδιά.
Τη δόλια μου καρδιά.
Πονάω ο φτωχός
που νιώθω μοναχός
και δεν κοιμάμαι, μόνο θυμάμαι
εσένα συνεχώς.
Αγάπη μου γλυκιά, γύρνα κοντά μου
ποτάμια γίνανε τα δάκρυα μου.
Ποτάμια γίνανε τα δάκρυα μου
και πνίγουνε τη δόλια μου καρδιά.
Τη δόλια μου καρδιά.
