Δεν είναι ανάγκη να μείνεις
το ξέρω πως έχεις δουλειά
θα πρέπει μετά να συγκρίνεις
λυγμούς, φιλιά…
Με μάτια ψυχρά και θιγμένα
σε ψάχνω και πάλι παντού
στο πάντα εγώ
εσύ όμως στο που και που.
Που και που με θυμάσαι
την πόρτα χτυπάς χαράματα
Που και που μ’ αγαπάς
μα έχεις άλλον στο νου,
Που και που με θυμάσαι
και τάχα σε πιάνουν κλάματα
Τώρα πια θα κοιμάμαι
τις νύχτες κι εγώ κάπου αλλού.
Μη βάζεις ασπίδα το ψέμα
σ’ αυτά που δειλιάζεις να πεις
τα λέει με στόμφο το βλέμμα
θα προδωθείς
Πονώ και ακόμα σε θέλω
μα όλα θολά προ πολλού
στο πάντα εγώ
εσύ όμως στο που και που.
Που και που με θυμάσαι
την πόρτα χτυπάς χαράματα
Που και που μ’ αγαπάς
μα έχεις άλλον στο νου,
Που και που με θυμάσαι
και τάχα σε πιάνουν κλάματα
Τώρα πια θα κοιμάμαι
τις νύχτες κι εγώ κάπου αλλού.
Που και που με θυμάσαι
την πόρτα χτυπάς χαράματα
Που και που μ’ αγαπάς
μα έχεις άλλον στο νου,
Που και που με θυμάσαι
και τάχα σε πιάνουν κλάματα
Τώρα πια θα κοιμάμαι
τις νύχτες κι εγώ κάπου αλλού.
