Κι απόψε οι καημοί
με βρήκανε στους δρόμους να γυρνάω
και συ ούτε στιγμή
δε νοιάστηκες τι κάνω, πως περνάω
Ούτε ένα τηλεφώνημα
δυο λόγια έστω ανώνυμα
στο πέρασμά σου όλα τα σκορπάς
εσύ που μου `λεγες πως μ’ αγαπάς
Που να πήγε τόση αγάπη
που να χάθηκε
σαν το όνειρο μιας νύχτας
που δε στάθηκε
Εσύ ήσουν η αφορμή
που ράγισε κι απόψε η καρδιά μου
παλιοί λογαριασμοί
κρατούν στη φυλακή τα όνειρά μου
οι όρκοι που δεν κράτησες
σαν χρέη που μου άφησες
κι ακόμα τα πληρώνω ακριβά
Η θύμησή σου απόψε με πονά
Που να πήγε τόση αγάπη
που να χάθηκε
σαν το όνειρο μιας νύχτας
που δε στάθηκε
