Στάζει νότες απόψε το φεγγάρι
και ασημόσκονη σκεπάζει τις σκιές
στα δυο ανοίγει, φως μου, το σκοτάδι
και φανερώνεις όλες
όλες τις πληγές.
Που να ‘σαι
απόψε, αγάπη μου, που να ‘σαι
ποιο σύννεφο σε πήρε
δεν ξέρουν έξι ουρανοί
κι ο έβδομος δε σ’ είδε.
Θέλω σαν τότε που ήσουνα κοντά μου
στη φωτεινή του φεγγαριού διαδρομή
να γέρνεις πάνω στην καρδιά μου
να γίνεσαι αγάπη
αγάπη και φιλί.
