Σ’ έχασα κι έχασα μαζί την άνοιξή μου
και κλαίνε τ’ άστρα τα πουλιά όλο καημό
γκρίζο το σούρουπο πιο γκρίζα η ψυχή μου
κι όλα θλιμμένα στο δικό σου το χαμό.
Που να ‘σαι τώρα αγαπημένη
που να γυρίζεις τόσον καιρό
που να ‘σαι τώρα αγαπημένη
ψάχνω να σε βρω, μα δεν μπορώ.
Μαζί σου ένοιωσα αγάπη και φιλία
η ανάμνησή σου πάντα σκλάβο με κρατά
και όπως φεύγουνε για τ’ άγνωστο τα πλοία
φεύγει κι η σκέψη μου και σε αναζητά.
Που να ‘σαι τώρα αγαπημένη
που να γυρίζεις τόσον καιρό
που να ‘σαι τώρα αγαπημένη
ψάχνω να σε ‘βρω, μα δεν μπορώ