Απόψε ο δρόμος σκοτεινός
Φαρμάκι στάζει ο ουρανός
Κι εσύ που πια δε μ’ αγαπάς
Που πας;
Γιατί διαλέγεις το κενό
Του κόσμου τον ωκεανό
Χωρίς πυξίδα ξεκινάς
Που πας;
Που πας και τρέμω μη χαθείς
Ο κόσμος ξένος κι απαθής
Κι αν μες στο πλήθος φοβηθείς
Να ’ρθεις
Να ’ρθεις κοντά μου να κρυφτείς
Εγώ δεν είμαι εγωιστής
Πριν κλείσει ο δρόμος και χαθείς
Να ’ρθεις
Απόψε η νύχτα είναι θολή
Η αγάπη τρέμει στο σκαλί
Κι εσύ περνάς και την πατάς
Που πας;
Δε θέλω να με λυπηθείς
Μα τρέμω μήπως πληγωθείς
Παιδί που τ’ όνειρο ζητάς
Που πας;
