Που πήγες άραγε ποιας χώρας ο ήλιος σε χαϊδεύει
και εγώ εδώ με τον καημό να με παιδεύει,
που πήγες άραγε και τώρα πια δε σε ορίζω
και εγώ εδώ με τον καημό και με το γκρίζο.
Σ’ αγαπάω ακόμα Θεέ μου πόσο
γιατί οι δρόμοι μας χωρίσαν τόσο.
Που πήγες άραγε και έμεινα μόνη στο σκοτάδι
κι ήσουνα φως μπλε ουρανός στ’ άγριο μου βράδυ,
που πήγες άραγε και τώρα πια δε σε ορίζω
και εγώ εδώ με τον καημό και με το γκρίζο.
Σ’ αγαπάω ακόμα Θεέ μου πόσο
γιατί οι δρόμοι μας χωρίσαν τόσο.
