Θα πάρω σβάρνα μια βραδιά
όλες τις συνοικίες
δε θέλω πολυτέλειες
και πολυκατοικίες
Είχα έναν παλιόφιλο
τα ίχνη του έχω χάσει
σ’ ένα στέκι απόμερο
το στέκι του Θανάση
Που ‘σαι Θανάση
Που ‘σαι Θανάση
Ήθελα να σ’ αντάμωνα…
Που ‘σαι Θανάση
Που ‘σαι Θανάση
ήθελα να σ’ αντάμωνα
Η γρουσουζιά να σπάσει
Εκεί θα βρω της νιότης μου
τα φίνα τα ωραία
Το Μάνθο το Θεμιστοκλή
και την παλιά παρέα
Δίπλα θα καθίσουμε
σαν πρώτα στο τραπέζι
και μαζί θ’ ακούσουμε
γλυκιά πενιά να παίζει
Που ‘σαι Θανάση
Που ‘σαι Θανάση
Ήθελα να σ’ αντάμωνα…
Που ‘σαι Θανάση
Που ‘σαι Θανάση
ήθελα να σ’ αντάμωνα
Η γρουσουζιά να σπάσει
