Βρήκες αφορμή μια κακιά στιγμή
να μ’ εκδικηθείς, “φεύγω” να μου πεις,
λόγια κι απειλές, όλα υπερβολές,
μια ζωή τα ίδια λες.
Που θα πας και φεύγεις μακριά μου, πες μου,
που θα πας, θα ‘ρθεις πάλι κοντά μου
και θα μου ζητάς συγγνώμη για μι’ αγάπη που ξεχνάς,
που θα πας να ζήσεις μες στο ψέμα, πες μου,
που θα πας, αλίμονο σ’ εσένα
γιατί, μην ξεχνάς, εσύ μονάχα εμένα αγαπάς.
Θα πονάς, θα κλαις και θα ξανάρθεις,
μι’ αγκαλιά ζεστή όταν δε θα `χεις,
στο μυαλό σου ένα μόνο θα `ναι, να `ρθεις πάλι εδώ,
πίσω θα γυρνάς για να με ψάξεις,
ούτε μια στιγμή δε θα ησυχάσεις,
αχ, και να `ξερες κι εγώ πόσο σ’ αγαπώ.
Μόνος σου μιλάς, δεν το συζητάς,
φεύγεις να σωθείς, άλλο δεν μπορείς,
λόγια κι απειλές, όλα υπερβολές,
μια ζωή τα ίδια λες.
Που θα πας και φεύγεις μακριά μου, πες μου,
που θα πας, θα `ρθεις πάλι κοντά μου
και θα μου ζητάς συγγνώμη για μι’ αγάπη που ξεχνάς,
που θα πας να ζήσεις μες στο ψέμα, πες μου,
που θα πας, αλίμονο σ’ εσένα
γιατί, μην ξεχνάς, εσύ μονάχα εμένα αγαπάς.
Θα πονάς, θα κλαις και θα ξανάρθεις,
μι’ αγκαλιά ζεστή όταν δε θα `χεις,
στο μυαλό σου ένα μόνο θα `ναι, να `ρθεις πάλι εδώ,
πίσω θα γυρνάς για να με ψάξεις,
ούτε μια στιγμή δε θα ησυχάσεις,
αχ, και να `ξερες κι εγώ πόσο σ’ αγαπώ.
Που θα πας να ζήσεις μες στο ψέμα, πες μου,
που θα πας, αλίμονο σ’ εσένα
γιατί, μην ξεχνάς, εσύ μονάχα εμένα αγαπάς.
