Ποια χείλη σε φωνάζουνε
και τ’ όνομα σου λένε
ποια χέρια σ’ αγκαλιάζουνε
και την καρδιά μου καίνε,
ποια μάτια σε γλυκοκοιτούν
και τα δικά μου κλαίνε.
Που χάρισες τα χείλη σου
κι εγώ χαμένη βγήκα
και άνοιξε η κόλαση
την πόρτα της και μπήκα.
Που χάρισες τα χείλη σου
και μου `μεινε η γλύκα.
Τις ώρες σου που να περνάς
που να σε συλλογιέμαι,
που να σε βρίσκει η χαραυγή
κι η νύχτα αναρωτιέμαι,
στη θύμηση σου καίγομαι
στον ύπνο τυραννιέμαι.
Που χάρισες τα χείλη σου
κι εγώ χαμένη βγήκα
και άνοιξε η κόλαση
την πόρτα της και μπήκα.
Που χάρισες τα χείλη σου
και μου `μεινε η γλύκα.
