Πού είσαι, μάνα να με δεις
να κλάψει η καρδιά σου
μου έχουν ρίξει άδικο
και ζω σαν τον κατάδικο μανούλα μου, μακριά σου.
Πού είσαι, μάνα να με δεις
να κλάψεις να με λυπηθείς.
Ο κόσμος με κατηγορεί
δεν ξέρω τι να κάνω
το δίκιο μου αν δεν το βρω,
μ’ ένα παράπονο πικρό μια μέρα θα πεθάνω.
Πού είσαι, μάνα να με δεις
να κλάψεις να με λυπηθείς.
Πού είσαι, μάνα μου, γλυκιά
Αχ! Να ‘σουνα κοντά μου
αυτή τη θλιβερή βραδιά
να μου ‘δινες παρηγοριά στα μαύρα βάσανά μου.
Πού είσαι, μάνα να με δεις
να κλάψεις να με λυπηθείς.
