Απ’ τον δικό σου βυθό χίλια κομμάτια κομμένος
Βρήκα δυο τρόπους να ζω ναυαγός ή πνιγμένος
Λες κι είναι όλα εντάξει εμφανίζεσαι εδώ
Πληρώνεις με μια συγγνώμη και δώρο το «Σ’ Αγαπώ»
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Όταν περνούσε από εδώ τις νύχτες η αστυνομία
Μου λέγαν «Φίλε γιατί κάνεις ξανά φασαρία;»
Εγώ τους έλεγα έχω εσένα μες στο μυαλό
Και εσύ τους έλεγες «Λυπάμαι το παιδί είναι τρελό»
Πού ήσουν τόσο καιρό να δεις τι κάνω εγώ;
Όταν δεν είχα που να πάω, κάτι για να πιαστώ
Και με κοιτούσες να βουλιάζω σαν τον Τιτανικό
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Όταν δεν είχα που να πάω, κάτι για να πιαστώ
Και με κοιτούσες να βουλιάζω σαν τον Τιτανικό
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Τώρα που θες να γυρίσεις, τώρα δε θέλω εγώ.
Απ’ τον κακό σου εαυτό χίλια κομμάτια κομμένος
Βρήκα δυο τρόπους να ζω ή σκοτεινός ή σπασμένος
Λες κι είναι όλα εντάξει εμφανίζεσαι εδώ
Πληρώνεις με μια συγγνώμη και δώρο το «Σ’ Αγαπώ»
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Πού ήσουν τόσο καιρό να δεις τι κάνω εγώ;
Όταν δεν είχα που να πάω, κάτι για να πιαστώ
Και με κοιτούσες να βουλιάζω σαν τον Τιτανικό
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Όταν δεν είχα που να πάω, κάτι για να πιαστώ
Και με κοιτούσες να βουλιάζω σαν τον Τιτανικό
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Πού ήσουν τόσο καιρό;
Τώρα που θες να γυρίσεις…
Τώρα που θες να γυρίσεις, τώρα δε θέλω εγώ.
