Το βράδυ αυτό που ξενυχτώ
μπροστά στο τζάκι το σβηστό
η σκέψη μου όλη μικρό πουλί
με το νοτιά πετάει μακριά
και τα πλατιά φτερά ματώνει.
Πού ‘ναι η αγάπη, τάχα πού να κρύβεται;
Πού ‘ναι η αγάπη, ποιος την έχει δει,
λέει το χλωμό παιδί που ακούει το παραμύθι,
πάνε στ’ όνειρό του απόψε να τη βρει.
Απ’ την ψυχή μια προσευχή
γι’ αυτήν που χάθηκε αντηχεί
ψηλά ανεβαίνει σ’ αυτήν τη σκέψη τριγυρνά
μα δεν υπάρχει πουθενά, είναι χαμένη.
Πού ‘ναι η αγάπη, τάχα πού να κρύβεται;
Πού ‘ναι η αγάπη, ποιος την έχει δει
κάθε δειλινό στον ουρανό τα χέρια απλώνει
άφωνο δακρύζει το χλωμό παιδί.
