Μπαίνω στ’ αυτοκίνητό μου για να πάω βόλτα
κλείνω και το κινητό μου να μην μ’ ενοχλεί
βλέπω έγχρωμες αφίσες κι αναμμένα φώτα
γύρω μου χιλιάδες κόσμος πουθενά εσύ
Στο φανάρι σταματάω δίπλα σ’ έναν άλλον
κάποιος έλεγε σε κάποιαν πόσο σ’ αγαπώ
και μετράω το κενό μου πόσο είναι μεγάλο
σαν το δίπλα κάθισμά μου που ’ναι αδειανό
Ίδιο αυτοκίνητο ίδια διαδρομή
θα μπορούσε να ’τανε και μια εκδρομή
Ίδιο αυτοκίνητο ίδια διαδρομή
έλειπε το γέλιο σου έλειπες κι εσύ
Στο γνωστό περίπτερο ζήτησα τσιγάρα
δίπλα στο παλιό μας σπίτι ανοιχτή πληγή
κάνει έτσι και μου δίνει τη δική σου μάρκα
γύρισα να σου τα δώσω πουθενά εσύ
Καλοκαίρι να’ναι τάχα έξω ή χειμώνας
έχει σταματήσει ο χρόνος όπως κι η ζωή
τι κι αν η διαδρομή μου φάνηκε αιώνας
τι κι αν είδα όσα είδα πουθενά εσύ
Ίδιο αυτοκίνητο ίδια διαδρομή
θα μπορούσε να’τανε και μια εκδρομή
Ίδιο αυτοκίνητο ίδια διαδρομή
έλειπε το γέλιο σου έλειπες κι εσύ
