Νύχτωσε δεν έχω που να πάω
μες στη μοναξιά παραμιλάω
μες στο άδειο σπίτι σε ζητάω
για να ’ρθεις ξανά
Δάκρυα κυλάνε απ’ τα μάτια
σ’ αγαπώ και γίνομαι κομμάτια
θέλω να γυρίσεις
όμως μάταια εσύ πουθενά
Πρέπει να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
για να ξαναβρώ τον εαυτό μου
πρέπει να συνειδητοποιήσω
πως δε μ’ αγαπάς
Πρέπει να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
για να ξαναβρώ τον εαυτό μου
πρέπει τώρα να τ’ αποφασίσω
ότι δε γυρνάς
Βράδιασε κι η νύχτα με παγώνει
ότι σε θυμίζει δεν τελειώνει
υποφέρω που δεν είσαι μόνη
κι άλλον αγαπάς
Λείπεις κι έχω πάψει να ελπίζω
έτσι να πονάω δεν τ’ αξίζω
ότι είσαι ακόμα εδώ νομίζω
μα εσύ δε γυρνάς
Πρέπει να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
για να ξαναβρώ τον εαυτό μου
πρέπει να συνειδητοποιήσω
πως δε μ’ αγαπάς
Πρέπει να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
για να ξαναβρώ τον εαυτό μου
πρέπει τώρα να τ’ αποφασίσω
ότι δε γυρνάς