Γυμνό κορμί στην παγωνιά μ’ αφήνεις
σαν καλαμιά που τηνε δέρνει ο βοριάς,
φεύγεις χαρά μου μ’ άλλον να ζήσεις.
Μα εγώ ποτέ κακό για σένα δε θα πω,
αφού το θέλεις, να φύγεις, να φύγεις.
Προδομένες καρδιές που πονέσαν πολύ για μι’ αγάπη,
είναι πάρα πολλές κι έχουν χύσει ποτάμι το δάκρυ.
Βαθιά πληγή μες στην καρδιά μου ανοίγεις,
σαν το πουλί με παρατάς χωρίς φτερά
και τα φιλιά σου σ’ άλλον τα δίνεις.
Μα εγώ ποτέ κακό για σένα δε θα πω,
αφού το θέλεις, να φύγεις, να φύγεις.
Προδομένες καρδιές που πονέσαν πολύ για μι’ αγάπη,
είναι πάρα πολλές κι έχουν χύσει ποτάμι το δάκρυ.
