Προδομένος απ’ αγάπη
και με πόνο στην καρδιά,
στα σοκάκια ξημερώνω
για να βρω, αχ, για να βρω παρηγοριά.
Ρημαγμένο το κρεβάτι,
δίχως ζεστασιά κι αγάπη.
Της αχάριστης καρδιάς σου
άλλος πήρε τα κλειδιά,
στο φτωχό μου το καλύβι
βάλατε, αχ, βάλατε κι οι δυο φωτιά.
Ρημαγμένο το κρεβάτι,
δίχως ζεστασιά κι αγάπη.
Στο κλεισμένο μου το σπίτι
κι αν χτυπήσω, ποιος θα βγει,
ποιος την πόρτα θα μ’ ανοίξει
και δυο λόγια, αχ, και δυο λόγια να μου πει.
Ρημαγμένο το κρεβάτι,
δίχως ζεστασιά κι αγάπη.
