Περνάω δοκιμασία
με σκέψεις χωρίς ουσία,
χαμένη κάθε ελπίδα
κι ο χρόνος μοιάζει παγίδα.
Στις φευγαλέες ώρες
κάθε δειλινού
ψάχνω τα μάτια σου
στο χρώμα τ’ ουρανού.
Μες στις φωνές
και μες στα γέλια των παιδιών
ψάχνω το θαύμα
των δικών σου των φιλιών.
Όλα αρχίζουν εδώ και τελειώνουν πάλι εδώ.
Προδοσία προδοσία
η δική σου απουσία
κι εγώ μες στα ενθύμιά σου
να περνώ δοκιμασία.
Προδοσία προδοσία
στην καυτή μου φαντασία
να ’ρχεσαι σαν επισκέπτης
και να κάνεις ανταρσία.
Όλα αρχίζουν εδώ και τελειώνουν πάλι εδώ.
