Άδειο ρημαγμένο το μπαλκόνι
πρόσωπα στη μνήμη τους παλιά
είναι τα πορτρέτα στο σαλόνι
και έχουν μεγαλώσει τα παιδιά
Γέμιζαν τις σκάλες οι φωνές τους
φύγανε στο πόλεμο οι μισοί
Έλαμπε το σπίτι στις χαρές τους
κι όλο και πληθαίνουν οι νεκροί
Έμεινε το πιάνο τελευταία
άφησαν το σπίτι ανοιχτό
όλη τη νύχτα έβρεχε ραγδαία
ένα κλάμα θα ’ταν περιττό
