Ζήτημα χρόνου είχες πει, θα συνηθίσεις
κι εγώ σου είπα ίσως μια μέρα πίσω γυρίσεις
Σαν να περνούσα ένα σχοινί σε μάτι βελόνας
ήρθε ο χειμώνας, το καλοκαίρι, και πάλι χειμώνας
Πρόσωπο με πρόσωπο βρεθήκαμε
την παλιά αγάπη θυμηθήκαμε
Μέσα σ’ ένα πλήθος τόσο απρόσωπο
βρήκα πάλι το δικό σου πρόσωπο
Ζήτημα χρόνου είχες πει, θα με ξεχάσεις
κι εγώ σου είπα “πάμε στοίχημα, θα χάσεις”
Κι όμως περάσαν μέρες και ώρες, ένας αιώνας
κι ήρθε ο χειμώνας, το καλοκαίρι, και πάλι ο χειμώνας
