Δίχως εισιτήριο
μπήκαμε στο τρένο
και κρυφά στο άγνωστο
τραβάμε
Είμαστε δυο ένοχοι το καταλαβαίνω
όμως αγαπάμε όμως αγαπάμε
Τις ντροπές σου άφησέ τες
που ‘μαστε μαζί αρκεί
προτιμότερο δραπέτες
παρά μες στη φυλακή
Άφησα το σπίτι μου
κι έκλεισες μια πόρτα
και με αγωνία
προχωράμε
Και αγκαλιαζόμαστε στα σβηστά τα φώτα
όμως αγαπάμε όμως αγαπάμε
Τις ντροπές σου άφησέ τες
που ‘μαστε μαζί αρκεί
προτιμότερο δραπέτες
παρά μες στη φυλακή
