Πρωί πρωί ξεκίνησες
για τόπο μακρινό
με το στερνό αστέρι
και με το πρώτο αγέρι
μα πέρα κι απ’ τα σύννεφα
πέρα κι απ’ τον καημό
θα στείλω περιστέρι
να σου κρατά το χέρι.
Κι αν θα βρεθείς μονάχος σου
σε γη χωρίς περβόλια
καρτέρι θα είναι η άνοιξη
ο ήλιος κι η βροχή,
καρτέρι η αγάπη μου
που θα σε νοσταλγεί
και το όνειρο που ρίζωσε
ζωή θα φέρει.
