Ξέρω κάτι φίλους που
την ψάχνουν γι’ αλλού
Μα έχτισαν στην άμμο
τα πιο απίθανα όνειρα
Κοιτάζουν μες στα μάτια
τους κοινούς τους θνητούς
Αυτούς που δεν μπορέσαν
δεν αντέξαν και χάθηκαν
Παιχνίδια της ζωής
κοντά στους πόλους της γης
Ο τροχός της τύχης
δεν γυρνάει δε στέκεται
Μια σκέψη, μια ελπίδα,
ένα ταξίδι γι αλλού
Το καράβι του νότου
έχει σαλπάρει πια χάθηκε
Προσπάθησαν μια νύχτα
από τη θλίψη να βγουν
Μα είδανε πιο κάτω
το φεγγάρι να κρύβεται
Ο φόβος, το σκοτάδι,
η αλήθεια, το φως,
Να πνίξουν τη νύχτα
που ταράζει τα όνειρα
Συλλάβισαν το μήνυμα
νωρίς το πρωί
Δυο λόγια, ένα δάκρυ,
οι τελευταίες κουβέντες τους
Στο σπίτι κι απόψε
έχει απλωθεί η σιωπή
Σπασμένα ρολόγια
που να δείχνουν μεσάνυχτα.
