Πρωινή μελαγχολία
μέσα στα λεωφορεία
άνθρωποι μετακινούνται
ο καθένας μια ιστορία
στις χειρολαβές κρατιούνται
με τα χέρια τους τα κρύα
Μια γραμμή μπροστά στη στάση
ποιος θα τρέξει να προφτάσει
ζώδια και βιταμίνες
μόδα είναι, θα περάσει
τα λεπτά γίνονται μήνες
τη ζωή του ποιος θα πιάσει
Κάπου κάπου, μέσα Σαββάτου
μια αναπνοή
χάνει κάπου το νόημά του
να ‘ναι ζωντανοί
κατά βάθος νιώθουν άγχος
όλο το πρωί
πάντα κάποιος βλέπει το λάθος
και μελαγχολεί
Πρωινός καφές στο χέρι
τι να πει κανείς δεν ξέρει
άνθρωποι μετακινούνται
μέχρι να `ρθει καλοκαίρι
στις χειρολαβές κρατιούνται
κι η ζωή τους μεταφέρει
