Ποιητής του ονείρου στο παιχνίδι του γύρου κι αυτός
να μαζεύει εικόνες από γκρίζους χειμώνες σκυφτός
Όπως κι όλα τα παιδιά στη δική μου τη γενιά
που δε βρίσκουν πουθενά παρηγοριά
Κι αν είναι ψέμα, πάλι βγαίνει αληθινό
Κι αν τα ‘χω όλα, ένα τίποτα κρατώ
Κι αν μ’ αγαπήσεις, αύριο θα μ’ αρνηθείς
Είναι πρώτη τ’ Απρίλη και δε θα με πιστέψει κανείς
Τα σταυρόλεξα λύνει και σ’ ατέλειωτη δίνη κυλά
Ουρανούς και φεγγάρια τους κλειδώσαν στ’ αμπάρια ξανά
Κι όπως όλα τα παιδιά στη δική μου τη γενιά
Μια τρελάδικο και μια στη λησμονιά
Κι αν είμαι λάθος, αύριο θα βγω σωστός
Κι αν είμαι φίλος, σύντομα θα γίνω εχθρός
Κι αν μ’ αγαπήσεις, αύριο θα μ’ αρνηθείς
Είναι πρώτη τ’ Απρίλη και δε θα με πιστέψει κανείς
Και μια πρώτη τ’ Απρίλη μες στον ήχο θα χαθώ της σιωπής
