Πρώτος χειμώνας
που δεν είμαστε μαζί
κι η μοναξιά κάνει πρεμιέρα στην καρδιά μου
γιατί η αγάπη μου ματώνεις την ψυχή
κι εκεί στα σύννεφα σκεπάζω τα όνειρά μου
Στεναχωριέμαι, στεναχωριέμαι
έχει θολώσει το μυαλό μου τυραννιέμαι
αυτά που έφταιξα κι εγώ αναρωτιέμαι
στεναχωριέμαι, στεναχωριέμαι
παραμιλάω και στον ύπνο μου πετιέμαι
δεν το αντέχω να σ’ ακούω στεναχωριέμαι
Πρώτος χειμώνας
που δεν είμαστε μαζί
κι ο χωρισμός
είναι μαχαίρι στην πληγή μου
βγαίνω στους δρόμους
μέχρι να ‘ρθει το πρωί
κι ανεμοθύελλα ξεσπάει στην ζωή μου
Στεναχωριέμαι, στεναχωριέμαι
έχει θολώσει το μυαλό μου τυραννιέμαι
αυτά που έφταιξα κι εγώ αναρωτιέμαι
στεναχωριέμαι, στεναχωριέμαι
παραμιλάω και στον ύπνο μου πετιέμαι
δεν το αντέχω να σ’ ακούω στεναχωριέμαι
Στεναχωριέμαι, στεναχωριέμαι
παραμιλάω και στον ύπνο μου πετιέμαι
δεν το αντέχω να σ’ ακούω στεναχωριέμαι.
