Ήρθε και με βρήκε η συνείδηση
κοίτα την κατάντια σου μου λέει
χάνεσαι και δεν το πήρες είδηση
μην ρωτάς λοιπόν τώρα ποιος φταίει.
Ήρθε και με βρήκε το παράπονο
κι έγιναν πληγές οι αναμνήσεις
σκέφτηκα τον τρόπο σου τον άπονο
κι όμως περιμένω να γυρίσεις.
Ψάχνω τρόπο να πεθάνω ακαριαία
στο απόλυτο μηδέν μαζί σου ζω
Θα σταθώ μπροστά στο θάνατο γενναία
θα `χω φύγει και θα λέω σ’ αγαπώ.
Ήρθε και με βρήκε η συνείδηση
ίσκιος σε καρδιά, ψυχή και σώμα
ήταν η στερνή της παρατήρηση
μια πληγή που αιμορραγεί ακόμα.
Ήρθε κι ένας φίλος και με ένιωσε
κι έκλαψα πικρά στην αγκαλιά του
του `πα ότι αγάπησα, με έδιωξε
και ακόμα ζω με τη σκιά του.
Ψάχνω τρόπο να πεθάνω ακαριαία
στο απόλυτο μηδέν μαζί σου ζω
Θα σταθώ μπροστά στο θάνατο γενναία
θα `χω φύγει και θα λέω σ’ αγαπώ.
