Σαν φωτιά που ‘χει πιαστεί
στη συνήθεια, στην κλωστή
βασανίστηκα για σένα
κι ήπια εγώ φιλιά καμένα
Πυρκαγιά με πυρκαγιά
μια ζωή πληρώνω για
ξημερώματα σκισμένα
απ’ του ονείρου το σουγιά
Σαν καπνός που κλαίει να βγει
απ’ το αίμα σαν κραυγή
θ’ ανεβώ να τραγουδήσω
τη φωτιά να φέρω πίσω
Πυρκαγιά με πυρκαγιά
μια ζωή πληρώνω για
ξημερώματα σκισμένα
απ’ του ονείρου το σουγιά
