Πάει καιρός, θυμάμαι,
που ‘χεις φύγει
κι όμως είσαι ακόμα εδώ.
Της καρδιάς η πόρτα δεν ανοίγει
κι έξω να σε βγάλω δεν μπορώ.
Πως αντέχεις ρε καρδιά
τούτη την ανηφοριά,
που το βρίσκεις το κουράγιο
και παλεύεις με το αύριο.
Πάει καιρός, θυμάμαι, που στα χείλη
είχα ένα χαμόγελο ζεστό,
φύγαν χελιδόνια, φύγαν φίλοι
έφυγες κι εσύ που αγαπώ.
Πως αντέχεις ρε καρδιά
τούτη την ανηφοριά…
