Πως άργησες, πως άργησες
κι ακόμα δεν εφάνηκες
πόσο σ’ έχω αποθυμίσει
μα εσύ με έχεις, με έχεις λησμονήσει.
Πως άργησες, πως άργησες.
Δεν πόνεσες, δεν πόνεσες
για μένα ούτε ρώτησες
η απονιά σου μ’ έχει πληγώσει
πικρό φαρμάκι, φαρμάκι μου `χει δώσει.
Πως άργησες, πως άργησες.
Με ξέχασες, με ξέχασες
σκληρά με παραπέταξες
μα κάποια μέρα θα με ζητήσεις
μα θαν’ αργά, για μένα πια θα σβήσεις.
Πως άργησες, πως άργησες.