Πως παγώσαν οι ώρες στ’ ακριβά τα ρολόγια,
πως μου βγαίνουν οι λέξεις θλιβερά μοιρολόγια.
Μα τι άλλο να βγει απ’ αυτή την ψυχή
κι απ’ αυτή την καρδιά τη θλιμμένη
που νομίζει θα ’ρθεις, που νομίζει θα ’ρθεις
που νομίζει θα ’ρθεις και περιμένει.
Πως παγώσαν και γίναν οι στιγμές τυραννία
και τα λόγια δεν έχουν τώρα πια σημασία.
Μα τι άλλο να βγει απ’ αυτή την ψυχή
κι απ’ αυτή την καρδιά τη θλιμμένη
που νομίζει θα ’ρθεις, που νομίζει θα ’ρθεις
που νομίζει θα ’ρθεις και περιμένει
Πως παγώσαν οι ώρες στ’ ακριβά τα ρολόγια,
πως βγαίνουν οι λέξεις, πώς βγαίνουν οι λέξεις
θλιβερά μοιρολόγια.
