Όχι τίποτ’ άλλο δηλαδή,
όχι πως μου καίγεται καρφί.
Ούτε και με νοιάζει αν μ’ αγαπάς·
έτσι για να ξέρω που το πας.
Πως το παίζεις, πως το παίζεις;
Που το πας, που το πας, που το πας;
Το κεφάλι σου θα φας.
Όχι πως με νοιάζει που γυρνάς
ούτε τις βραδιές σου πού περνάς.
Τώρα πια εγώ δε σ’ αγαπώ·
από περιέργεια ρωτώ.
Πως το παίζεις, πως το παίζεις;
Που το πας, που το πας, που το πας;
Το κεφάλι σου θα φας.
Όχι τίποτ’ άλλο δηλαδή,
όχι πως μου καίγεται καρφί.
Ούτε και με νοιάζει αν μ’ αγαπάς·
έτσι για να ξέρω που το πας.
Πως το παίζεις, πως το παίζεις;
Που το πας, που το πας, που το πας;
Το κεφάλι σου θα φας.
