Τελικά δεν κάνω λάθος
ούτε το `δα στ’ όνειρό μου
το αντίο που μου είπες
είναι αληθινό
Σφίγγω νευρικά τα χείλη
πνίγομαι απ’ τον καημό μου
κι όσο αμίλητη σε βλέπω
πιο πολύ πονώ
Πως μπορείς
για μένα να αδιαφορείς
που σ’ αγαπώ με τιμωρείς
κι όταν στο λέω απορείς
Πως μπορείς
σαν ξένο να με προσπερνάς
και τη ζωή μας να ξεχνάς
την πλάτη σου να μου γυρνάς
Ξαφνικά τα σβήνεις όλα
δίχως μια δικαιολογία
κι όσα ζήσαμε οι δυο μας
όλα τα σκορπάς
Μια ζωή την κάνεις τώρα
τελειωμένη ιστορία
και χωρίς να νιώθεις τύψεις
πίσω δεν κοιτάς
Πως μπορείς
για μένα να αδιαφορείς
που σ’ αγαπώ με τιμωρείς
κι όταν στο λέω απορείς
Πως μπορείς
σαν ξένο να με προσπερνάς
και τη ζωή μας να ξεχνάς
την πλάτη σου να μου γυρνας
