Πώς πονάω το χωριό μου
που μεγάλωσα εκεί,
τη μανούλα, το σπιτάκι
και μι’ αγάπη μου κρυφή
που έχω μέσα στην ψυχή.
Έχω αμπέλια και χωράφια
και μια σούστα ζηλευτή,
στ’ αλογάκι κουδουνάκια,
σύντροφό μου το σκυλί
και περνώ ζωή χρυσή.
Πήγα σ’ άλλες πολιτείες
μα δε βρήκα πουθενά
σαν τις χάρες του χωριού μου
και την τόση ομορφιά,
δεν υπάρχει στο ντουνιά.
Έχω αμπέλια και χωράφια
και μια σούστα ζηλευτή,
στ’ αλογάκι κουδουνάκια,
σύντροφό μου το σκυλί
και περνώ ζωή χρυσή.
