Έχω τη ρίζα μου στο βράχο, το βλέμμα μου στον ουρανό,
Τον ήλιο έχω αδερφό μου και στα φαράγγια κατοικώ.
Έχω μια θάλασσα δικιά μου, φίλο μου έχω το βοριά,
έχω στολίδι στα μαλλιά μου, μία χιλιόχρονη ελιά.
Κι αν με φοβίζεις δε φοβάμαι, κι αν με σκοτώσεις ξαναζώ,
κι αν με χτυπήσεις και ματώσω, θα πέσω μα θα σηκωθώ.
Έχω την πέτρα συντροφιά μου, έχω την πέτρα ν’ αγαπώ,
έχω την πέτρα να δαγκώνω για να περνάω τον καημό.
Αγρίμι είμαι δε φοβάμαι, αγρίμι είμαι δεν πεινώ,
αγρίμι είμαι κι αν διψάσω από το αίμα μου θα πιω,
και μη νομίζεις πως κοιμάμαι, να ξέρεις ότι ξαγρυπνώ,
να ξέρεις ότι περιμένω την ώρα να λευτερωθώ.
