Πάρε τα ρούχα σου κι όλα τα πράγματά σου
και μη μου πεις ξανά ούτε γεια σου
άσ’ τα κλειδιά μου σου ’χω ανοιχτή την πόρτα
δεν έχω ανάγκη πια τη συντροφιά σου
Και μη ξεχάσεις κατά λάθος κάτι πίσω
για να γυρίσεις να χωθείς μες στη ζωή μου
τώρα αποφάσισα εγώ πια να σ’ αφήσω
κι ό,τι δικό σου θα το κάψω
τελικά εγώ θα βάλω τη φωτιά
Σ’ αφήνω μια για πάντα
τα ψίχουλα για παρ’ τα
εγώ πατάω γερά ξανά δυνατά
Σ’ αφήνω μια για πάντα
φέρθηκες πολύ σκάρτα
κι άντε παιδί μου στο καλό σοβαρά
τώρα ό,τι και να λες
δε σ’ ακούει πια κανείς
τώρα ό,τι κι αν μου πεις
δε με πείθεις θα δεις
Σ’ αφήνω μια για πάντα
σε ξέχασα για πάντα
να πας στης αλληνής
Δεν έχεις μάθει στη ζωή σου μέχρι τώρα
πως να φερθείς σε μια γυναίκα
γι’ αυτό άσε τα λόγια τώρα και προχώρα
μ’ έχεις στης φαντασίας τη σφαίρα
Τρομάζω να σκεφτώ πια τι με περιμένει
αν κάνω λάθος και γυρίσω
τώρα αποφάσισα εγώ πια να σ’ αφήσω
κι ό,τι δικό σου θα το κάψω
τελικά εγώ θα βάλω τη φωτιά
