Έλα, δες η ματιά
δεν έχει πια πορτόφυλλα.
Γέλα, απ’ τα κουμπιά
φέγγει η καρδιά
στην όφειλα.
Να ´ξερες πόσα πέρασα για να ´ρθω ως εδώ
πόσους φόβους προσπέρασα στα μάτια να σε δω
θέλω να χαρώ μ´ όλο το σώμα μου ένα χορό
μια φορά, μ´ αφορά του κόσμου η χαρά.
Πάμε, τώρα μπορώ
δώσ’ μου νερό και άνθισα.
Να ´μαι, φως καθαρό
με τον καιρό σ´ αγάπησα.
Να ´ξερες πόσα πέρασα για να ´ρθω ως εδώ
πόσους φόβους προσπέρασα στα μάτια να σε δω
θέλω να χαρώ μ´ όλο το σώμα μου ένα χορό
μια φορά, μ´ αφορά του κόσμου η χαρά.