Αν σπαταλιέμαι μη με λυπάσαι,
δεν είσ’ ο μόνος εγωιστής,
κι αν τυραννιέμαι παρών δε θα ‘σαι,
παρών δε θα `σαι για να το δεις.
Σ’ ακατάλληλη ώρα απουσίαζες πάντα,
μα τη λύπη σου τώρα δε μου χρωστάς,
σ’ ακατάλληλη ώρα απουσίαζες πάντα,
ακατάλληλη ώρα είναι τώρα για μας.
Αν θέλει ο χρόνος να με θυμάσαι,
δε φτάνει ο πόνος να δικαστείς,
κι αν θέλεις κάποιον να τον λυπάσαι,
τον εαυτό σου να λυπηθείς.
Σ’ ακατάλληλη ώρα απουσίαζες πάντα,
μα τη λύπη σου τώρα δε μου χρωστάς,
σ’ ακατάλληλη ώρα απουσίαζες πάντα,
ακατάλληλη ώρα είναι τώρα για μας.
