Σ’ αυτό το δρομάκι που παίρναμ’ οι δυο μας μαζί
πηγαίνω μονάχος τα βράδια σαν μου ‘φυγες εσύ
και για σένα τ’ αγέρι ρωτώ που μπορώ τώρα πια να σε δω
μήπως και ξέρει εκείνο αν θα ‘ρθεις ξανά.
Έλα έλα στο δρομάκι θα σε περιμένω πάλι μήπως φανείς,
έλα έλα, έλα έλα στο γνωστό δρομάκι για να με βρεις.
Με αναμνήσεις θα ζω ωσότου σε ξαναδώ
και φοβάμαι μήπως στο δρομάκι δε θα ξαναρθείς.
Σε εκείνο το δρομάκι κάθε βράδυ οι δυο μας
δίναμε φιλιά, αυτό το δρομάκι μ’ αγάπη την είδε να ζει
μα ένα βραδάκι δεν ήρθε στόμα μαζί,
έρημο είναι κι αυτό έρημο όπως κι εγώ
και κάθε βράδυ σου λέω εκεί σαν βρεθώ.
Έλα έλα στο δρομάκι θα σε περιμένω πάλι μήπως φανείς,
έλα έλα, έλα έλα στο γνωστό δρομάκι για να με βρεις.
Με αναμνήσεις θα ζω ωσότου σε ξαναδώ
μα φοβάμαι μήπως στο δρομάκι δε θα ξαναρθείς.
Μάθε εκείνο το δρομάκι έφυγες με γλύκα και δεν ήρθες πια.
